Drie anti-trends

Ze beklommen de wolken en zijn nu bijna dood en vergeten. Hoog tijd om deze hypes ten grave te dragen. En mocht je er nog altijd op inzetten, is het misschien tijd om een kleine conceptaanpassing door te voeren?

1 De routes

In 2020 was het een hype: elk magazine had wel een eigen ontworpen wandelroute, fietsroute, vakantieroute… Dat was makkelijke copy en liet zich mooi illustreren. Bovendien kregen we covid op ons dak, en wilden we wel eens buiten komen.

Wie tijdens de covidjaren een magazine uitbracht (hulde daarvoor, jij held!) speelde daar gretig op in. Ik heb nog gewandeld op de Kalmthoutse heide, zonder een levende ziel te bekennen en mét een mondmasker. Want misschien konden we besmet worden door de herten. Het waren tijden!

Vandaag kan je geen lezers meer boeien met routes. Er schuilen honderden digitale versies in alle hoeken van het internet, en eerlijk gezegd: we hebben het een beetje gehad, met dat gewandel.

2 Infografieken

Ah, infografieken! Ik bedacht ze graag, de klant was er verliefd op en de lezer vond het geweldig. Iedereen content.

Maar een goede infografiek maken is een onderschatte kunst. Een beetje vormgever creëert op één dag acht bladzijden, en één goede infografiek vergt al vlug een volledige werkdag. En dan wordt het duur…

'Hier. Zestig cijfers. En doe je ding.'

Een tweede onderschatting: een betere infografiek vertelt een evolutie. Je hebt een tijdlijn nodig, of een verplaatsing in de ruimte, of een mentale verandering. Kortom, een verhaal! Maar da’s lastig, al te vaak kreeg ik een mini-jaarverslag op mijn bureau met 60 cijfers en ‘doe je ding’. Een opeenstapeling van cijfers ziet er niet uit.

En zo werden infografieken lelijk, saai en… stierven ze langzaam uit. Jammer.

3 De social pagina

Het was de makkelijkste pagina van het magazine. Lezers tagden hun beelden op hun sociale kanalen en jij plukte er de mooiste prentjes uit. Het heette co-creatie met de lezers en dat maakte het helemaal fun.

Maar de socials zijn niet meer wat ze waren. Er komen steeds meer filmpjes (en die laten zich niet afdrukken). En wat nog van foto's overblijft, moet je halen uit facebook (de bompa-site) en twitter (de MAGA-site, pro-Israël en anti-trans, gekocht door de narcistische ontwerper van de gat-lelijkste auto’s ter wereld). Kortom, daar word je als organisatie liefst niet meer getagd.

Exit de sociale media-pagina. Hebben we er veel aan verloren? Niet echt, nogal wat beelden waren al van bij het begin fake, want als we niet genoeg goed materiaal vonden, verzonnen we zelf wel iets. Of heb ik nu mijn mond voorbij gepraat?